Audiometria tonalna i mowy
W subiektywnych badaniach słuchu zastosować można dwa rodzaje audiometrii – tonalną i mowy. Audiometria tonalna przeprowadzana jest w zamkniętej i wyciszonej kabinie. Pacjent zamykany jest w niej i zakłada słuchawki na uszy. Do pomiarów słyszalności dźwięków wykorzystywany jest audiometr. Słyszany przez pacjenta dźwięk jest tonem ciągłym lub przerywanym. W toku badania oceniane jest przewodnictwo powietrzne w zakresie od 125 do 8000 Hz oraz przewodnictwo kostne w zakresie 250-4000 Hz.Na początku dokonuje się oceny przewodnictwa powietrznego wyższych częstotliwości, a następnie schodzi się coraz niżej. Wyniki badania zapisywane są na bieżąco w postaci graficznej. Audiometria mowy ocenia natomiast poziom słyszenia i rozumienia słów składających się z wielu różnych dźwięków. Podobnie jak w przypadku audiometrii tonalnej badanie przeprowadzane jest w kabinie ciszy, a pacjent ma słuchawki na uszach oraz audiometr. Słyszy zestawy słów monosylabowych, a jego zadaniem jest powtarzanie ich za lektorem.
Jak wygląda audiogram?
Na audiogramie przy audiometrii tonalnej widoczne są krzywe na wykresach. Ucho lewe zaznaczane jest kolorem niebieskim, a prawe – czerwonym. Badane w audiometrii tonalnej przewodnictwo kostne nanosi się na wykres linią przerywaną, a przewodnictwo powietrzne – ciągłą, dla odróżnienia. Graficzna prezentacja wyników audiometrii mowy to również krzywa, nazywana artykulacyjną.Audiogram ma za zadanie odzwierciedlać zdolność słyszenia na różnych częstotliwościach i przy różnym natężeniu dźwięku. Każdy punkt umieszczony na wykresie reprezentuje najcichszy możliwy dźwięk, jaki pacjent jest w stanie usłyszeć w danej częstotliwości, mierzony w decybelach (dB).
Oś pionowa na audiogramie oznacza natężenie lub głośność dźwięku, ale wartości rosną w dół – co oznacza, że im niżej na osi, tym większe natężenie dźwięku jest potrzebne dla jego usłyszenia. Oś pozioma prezentuje natomiast częstotliwość dźwięków mierzoną w hercach (Hz), przy czym niskie tony są po lewej stronie, a wysokie – po prawej.
Interpretacja wyników audiogramu
W przypadku audiometrii tonalnej, jeśli przewodnictwo kostne zaznaczone linią przerywaną jest tak samo dobre albo lepsze niż przewodnictwo powietrzne oznaczone linią ciągłą, badanie przeprowadzone zostało prawidłowo.O tym, że pacjent słyszy prawidłowo, świadczy umieszczenie progów słyszenia w zakresie od 0 do 25 dB, bez względu na typ przewodnictwa i wartość częstotliwości.
Wyniki mogą być interpretowane w następujący sposób:
- Przy prawidłowej krzywej przewodnictwa kostnego i nieprawidłowej krzywej przewodnictwa powietrznego można zdiagnozować niedosłuch przewodzeniowy.
Krzywe na audiogramie, w przypadku audiometrii mowy, różnią się w zależności od występującego niedosłuchu. Wyznacza się:
- Próg rozumienia mowy – natężenie w dB, przy którym pacjent powtarza połowę słyszanych słów.
W celu prawidłowego zinterpretowania audiogramu trzeba zrozumieć jego podstawowe elementy i wiedzieć, które osi reprezentują częstotliwość i głośność dźwięku. Należy znać także symbole, które określają rodzaj i stopień ewentualnego ubytku słuchu.
Komentarze (0)
Wysyłając komentarz akceptujesz regulamin serwisu. Zgodnie z art. 24 ust. 1 pkt 3 i 4 ustawy o ochronie danych osobowych, podanie danych jest dobrowolne, Użytkownikowi przysługuje prawo dostępu do treści swoich danych i ich poprawiania. Jak to zrobić dowiesz się w zakładce polityka prywatności.