Świadczenie przyznawane jest na sześć miesięcy i wypłacane co miesiąc. Maksymalna kwota to 380 zł, ale nie każdy otrzyma najwyższą wartość. Urząd bierze pod uwagę sytuację rodziny – zarówno jej dochody, jak i faktyczne wydatki związane z utrzymaniem mieszkania. To oznacza, że kwota świadczenia jest obliczana indywidualnie.
Od 1 marca 2025 roku zmieniły się limity dochodowe. Dla osoby samotnej próg wynosi 3272,69 zł. W gospodarstwach wieloosobowych obowiązuje limit 2545,52 zł na członka rodziny. To właśnie ten warunek w dużej mierze decyduje, czy dana osoba może liczyć na pomoc. Co ważne, rada gminy może podjąć decyzję o zwiększeniu progów dochodowych, by więcej mieszkańców mogło ubiegać się o dopłatę.
Powierzchnia mieszkania w dodatku mieszkaniowym
Przy ubieganiu się o świadczenie kluczowy jest także metraż lokalu. Samotna osoba może dostać dodatek, jeśli jej mieszkanie nie przekracza 35 m². W przypadku dwuosobowych gospodarstw granica wynosi 40 m². Dla osób z niepełnosprawnością wprowadzono dodatkowe udogodnienie – mieszkanie może być większe nawet o 15 m².
Wnioski można składać w urzędach gmin lub w ośrodkach pomocy społecznej. Formularz powinien być uzupełniony o dokumenty potwierdzające wysokość dochodów, a także rachunki związane z czynszem i mediami. Na tej podstawie urzędnicy wydają decyzję o przyznaniu lub odmowie wypłaty świadczenia.
Wypłata dodatku mieszkaniowego
Środki z dodatku trafiają do właściciela budynku lub administratora, a nie do osoby składającej wniosek. Takie rozwiązanie pozwala zapewnić, że pieniądze zostaną wykorzystane na pokrycie opłat. Wyjątkiem jest ryczałt za brak instalacji ogrzewania, gazu lub ciepłej wody – w takim przypadku świadczenie wypłacane jest bezpośrednio wnioskodawcy.
Komentarze (0)