Był człowiekiem pełnym pasji
Dziś mieszkańcy Kutna zebrali się przed Willą Troczewskiego, aby uczcić 97. rocznicę śmierci dr. Antoniego Troczewskiego - wybitnego lekarza i działacza, który przez wiele lat kształtował życie lokalnej społeczności.Uroczystość odbyła się przed Willą Troczewskiego, gdzie obecnie mieści się Urząd Stanu Cywilnego. W wydarzeniu uczestniczyli przedstawiciele lokalnych władz, mieszkańcy miasta, a także uczniowie i nauczyciele kutnowskich szkół. Zgromadzeni złożyli kwiaty pod tablicą pamiątkową poświęconą jego osobie, oddając hołd człowiekowi, który całe życie poświęcił pracy na rzecz innych.
Dr Antoni Troczewski urodził się w 1861 roku w Łomży. Kształcił się i zdobywał doświadczenie w Warszawie, skąd w 1890 roku przyjechał do Kutna. Wówczas miasto liczyło około 12 tysięcy mieszkańców, w większości ubogich, a życie kulturalne i oświatowe było na niskim poziomie.
Z ważniejszych instytucji w Kutnie w latach dziewięć dziesiątych XIX wieku były tylko: szkoły – katolicka, ewangelicka oraz szpital św. Walentego i ochotnicza straż ogniowa. Szpital św. Walentego był zaniedbany, brakowało lekarzy i środków, a szerzący się analfabetyzm i polityka rusyfikacyjna dodatkowo ograniczały rozwój lokalnej społeczności.
Mimo trudnych realiów Troczewski nie stracił wiary w możliwość zmian. Jako lekarz i społecznik wcielał w życie dewizę: „nic dla siebie, wszystko dla innych”.
Z jego inicjatywy powstało m.in.:. Towarzystwo Dobroczynności, Towarzystwo Muzyczno – Dramatyczne, Polska Macierz Szkolną, Towarzystwo Krajoznawcze, Spółdzielnia „Kutnowianka”, Towarzystwo Gimnastyczne „Sokół”, „Tygodnik Kutnowski” oraz inne instytucje spółdzielcze i kredytowe.
To dzięki jego staraniom w Kutnie wybudowano Dom Dochodowy Straży Ogniowej, sierociniec, a także budynek, w którym obecnie mieści się Zespół Szkół nr 2. Dzięki osobistej pracy, stworzył w Kutnie szpital, który stał się jedną z najlepiej funkcjonujących placówek w Królestwie Polskim.
Działalność dr. Troczewskiego obejmowała praktycznie wszystkie sfery życia miasta - od oświaty i kultury, przez gospodarkę i ekonomię, aż po medycynę. Za swoje zasługi w 1919 roku został uhonorowany tytułem Honorowego Obywatela Kutna, a w 1923 roku odznaczono go jednym z najważniejszych polskich odznaczeń – Orderem Odrodzenia Polski „Polonia Restituta”.
Komentarze (0)