Warsztaty carvingu w „Troczewskim” zakończone

Carving jest sztuką - to dość trafne określenie. Carvingowcy, czyli osoby zajmujące się carvingiem, są zatem artystami. Carving wyodrębnił się z tzw. sztuki pałacowej. Pierwsze wzmianki o fantazyjnym, artystycznym wycinaniu owoców i warzyw pochodzą z Chin, z okresu panowania dynastii Tang (VII - X w.). Rozkwit carvingu miał miejsce nieco później, podczas rządów dynastii Song (X-XIII w.). Właśnie wtedy carving opuścił cesarskie komnaty i pałace. Nie trafił co prawda od razu pod strzechy, ale stał się zdecydowanie bardziej przyjazną formą, zwłaszcza wśród klasy średniej. Dekoracje tworzy się bazując na owocach i warzywach. Do carvingu najczęściej uwżywa się rzodkwi, buraków, różnego rodzaju rzep, brukwi, kabaczka, a także marchwi, selera, kalarepy, papryki. Fantazyjnie przygotowane przez uczestniczki warsztatów elementy kompozycji można podziwiać na zdjęciach.