Wczorajszego wieczora w Kutnie sytuacja prezentowała się najgorzej o godz. 21, kiedy stężenie pyłu PM 10 wynosiło 172,5 µg/m3 (poziom dopuszczalny stężenia średniodobowego dla pyłu PM10 wynosi 50 µg/m3 i może być przekraczany nie więcej niż 35 razy w ciągu roku). Z kolei stężenie pyłem PM 2,5 wynosiło 105 µg/m3.
Także wczoraj o północy stężenie pyłem PM 10 wynosiło 155 µg/m3, o godz. 1 - 150 µg/m3, o godz. 2 - 153 µg/m3, z kolei o godz. 8 - 165 µg/m3.
Podobnie było z pyłem PM 2,5. O godz. 1 stężenie wynosiło 93 µg/m3 , godzinę później 99,5 µg/m3 , natomiast o godz. 8 rano 104µg/m3.
Wykresy znajdują się w galerii zdjęć.
Poziom smogu w Kutnie można sprawdzić TUTAJ.
Dlaczego w polskich miastach występuje smog wie niemal każdy – duża ilość samochodów, niskiej jakości opał, oraz palenie w przydomowych kotłowniach śmieci to tylko niektóre z powodów. Poniżej znajduje się tabela z obowiązującymi normami stężeń pyłów PM10 i PM2,5 oraz benzo(a)pirenu w powietrzu oraz okresy ich uśredniania:
Pył PM 10 przedostaje się do organizmu przede wszystkim przez drogi oddechowe lub pośrednio przez układ pokarmowy, kiedy spożywana jest skażona żywność (szczególnie dotyczy to metali ciężkich). Stwierdzono, że cząstki o średnicach większych od 10 μm zatrzymują się w górnych odcinkach dróg oddechowych, skąd są wydalane. Pył zawieszony PM10 przenika do płuc, ale się tam nie akumuluje, może akumulować się w górnych odcinkach dróg oddechowych. Grupą szczególnie narażoną na negatywne oddziaływanie pyłów są osoby starsze, dzieci i osoby cierpiące na choroby dróg oddechowych i układu krwionośnego.
Pył PM2,5 jest zanieczyszczeniem transgranicznym, transportowanym na odległość do 2500 km. W powietrzu może pozostawać przez wiele dni lub tygodni, a sedymentacja i opady nie usuwają go z atmosfery.
Pył zawieszony PM2,5 przenika do najgłębszych partii płuc, gdzie jest akumulowany, stanowiąc poważny czynnik chorobotwórczy, osiada na ściankach pęcherzyków płucnych utrudniając wymianę gazową, powodują podrażnienie naskórka i śluzówki, zapalenie górnych dróg oddechowych oraz wywołując choroby alergiczne, astmę, nowotwory płuc, gardła i krtani.
27 µg/m3 to poziom dopuszczalny dla stężenia średniorocznego w roku 2013
25 µg/m3 to poziom dopuszczalny dla stężenia średniorocznego w roku 2015
20 µg/m3 to poziom dopuszczalny dla stężenia średniorocznego w roku 2020
