Stale nierdzewne 3xx to stale austenityczne klasyfikowane zgodnie z systemem AISIS/SAE. Zaliczyć można do nich między innymi 0H18N9, X5CRNI18-10, 1.4301, AISI 304, które różnią się oczywiście swoją specyfikacją i zastosowaniem. Podstawowe różnice dotyczą przede wszystkim zawartości węgla (zmniejszanej lub podwyższanej), a także niklu czy chromu. Zdarzają się również odmiany do zadań specjalnych - zawierające dodatki takie jak molibden lub tytan.
- Stal nierdzewna chromowo-niklowa
- Przeznaczenie stali nierdzewnych 3xx
- Odmiany stali 3xx - różnice i właściwości
Stal nierdzewna chromowo-niklowa
Najpopularniszą gatunkiem tej stali jest wersja w połączeniu bazowym 18/8. Jest to bazowy i uniwersalny materiał nierdzewny. Jej zaletą jest wysoka odporność korozyjna, międzykrystaliczna, a także naprężeniowa i wżerowa. Do tego wysoka udarność, tłoczność i ciągliwość. W przypadku stali 304 trzeba dodatkowo zwrócić uwagę na idealną spawalność, podatność na gięcie i inne formy obróbki mechanicznej. Tego typu stale nierdzewne cechują się natomiast wytrzymałością rzędu 1000-1200 N/mm2. Te wyjściowa parametry z czasem były jednak udoskonalane, a w efekcie powstało wiele odmian np. stali 304. Modyfikacje dotyczą zawartości węgla, niklu, chromu, siarki oraz fosforu. W niektórych wersjach, wymagających szczególny parametrów sięga się także po molibden oraz tytan.
Przeznaczenie stali nierdzewnych 3xx
Tego typu stale traktowane są jako materiał bazowy, co sprawia, że korzystają z nich właściwie wszystkie gałęzie przemysłu. Produkuje się z nich m.in. podzespoły do przemyłu chemicznego, motoryzacyjnego, maszynowego, morskiego oraz lotniczego lub kolejowego. Sięga po stal 3xx także przemysł budowlany, dekoracyjny, wykorzystują go producenci urządzeń użytkowych. Wpływ na tak szerokie zastosowanie ma również odporność stali na środowisko pracy związane z kontaktem urządzeń i materiałów z parą, wodą, amoniakiem, siarkowodorem, kwasem azotowym, farbami czy fenolami. Stal ta jest odporna także na dużą część substancji organicznych. Źle znosi jednak kontakt z kwasem mrówkowym, mlekowym, czasami octowym. Nie toleruje chlorków i kwasów nieorganicznych, a także m.in. kwasu siarkowego, chlorowodoru, fluorowodoru, fluoru, węglanu sodowego. Dzięki szerokim możliwościom modyfikacji podstawowej struktury bazowy materiał można dostosowywać do potrzeb konkretnej gałęzi przemysłu i jej specyfiki. To sprawia, że austenityczne stale nierdzewne należą do jednym z najbardziej popularnych materiałów w przemyśle.
Odmiany stali 3xx - różnice i właściwości
Obecnie na rynku dostępnych jest bardzo wiele odmian tego typu stali. Najpopularniejsze odmiany stali nierdzewnych 3xx to:
- 0H18N9 - gatunek podstawowy
- stal 304 o pełnej strukturze austenitycznej
- stal o podwyższonej zawartości węgla 1.4310 / AISI 301- cechująca się podwyższoną odpornością
- Stal X5CrNi18-10 oraz S30400 - stosowane masowo do produkcji rur, blach, prętów, profili czy też taśm, wykończeń architektury budynków, instalacji gazowych i chemicznych, sprzętów AGD i RTV oraz wielu innych
- 1.4307, X2CRNI18-9, AISI 304L - gatunek o obniżonej zawartości węgla, często kombinowana z 304 jako podwójnie certyfikowana w postaci blach, rur czy prętów
- 1.4306, X2CRNI19-11, 00H18N10 0 - stal kwasoodporna z dodatkiem azotu, podwyższoną zawartością chromu i niklu, obniżoną zawartością węgla, cechuje się podwyższoną odpornością korozyjną
- 1.4305, X8CRNIS18-9, AISI 303 - stal automatowa o podwyższonym stężeniu siarki i węgla o zwiększonej podatności na obróbkę mechaniczną
