Początki szpitala
W pierwszej połowie XIX wieku, z inicjatywy Feliksa Mniewskiego, w Kutnie rozpoczęto budowę szpitala, który miał stać się jednym z kluczowych miejsc opieki zdrowotnej w regionie. Rozpoczęcie realizacji tego niezwykle istotnego projektu miało miejsce w 1842 roku, a dwa lata później, w 1844 roku, otwarto budynek ze skromną liczbą 21 łóżek dla pacjentów. Obiekt, nazwany Szpitalem św. Walentego, od początku pełnił ważną rolę w lokalnej społeczności.
Fundusze na budowę pozyskiwano różnorodnymi sposobami – organizowano bale charytatywne, zbiórki społeczne oraz loterie fantowe. Niestety przez brak zachowanych dokumentów nie znamy autora pierwszych planów szpitala. Budynek z początkowo jedno-piętrową strukturą oraz solidnym podpiwniczeniem, zlokalizowany był w strategicznym punkcie miasta. W rogach obiektu znajdowały się pomieszczenia przeznaczone dla personelu oraz magazyny.
Przed budynkiem znajdowała się granitowa figura świętego Walentego, którego wizerunek przedstawiał uzdrawiającego kobietę. Przypuszcza się, że figura ta mogła zostać zniszczona lub wywieziona przez Niemców podczas II wojny światowej.
Szpital św. Walentego był 47. szpitalem w Królestwie Polskim i, jak się później okazało, znacząco przyczynił się do rozwoju medycyny w Polsce. W historii placówki warto wyróżnić osobę profesora Stanisława Pokrzywickiego, który w 1947 roku przeprowadził pierwszą w Polsce anestazję ogólną dotchawiczą z porażeniem mięśni szkieletowych przy pomocy kurary. Ten kamień milowy w medycynie anestezjologicznej przypieczętował miejsce szpitala na mapie polskiej medycyny.
W czasie II wojny światowej, oddział zakaźny przeniesiono do nowo wybudowanego Domu Starców na Kościuszkowie, który zrealizował lokalny komitet społeczny. Pomimo trudnych warunków, zarówno medycznych, jak i politycznych, placówka starała się nieustannie zapewniać pomoc najbardziej potrzebującym.
Pierwszym ordynatorem Szpitala św. Walentego był dr Samuel Markusfeld, a sytuacja w placówce rozwijała się na przestrzeni lat. Na przełomie XIX i XX wieku szpital dysponował już 50 łóżkami oraz niewielkim zespołem specjalistów – dwóch lekarzy, dwóch sióstr zakonnych i felczera. W 1896 roku dyrektorem szpitala został dr Antoni Troczewski, który miał znaczący wkład w rozwój tej instytucji.
Szpital istniał do lat 80. XX wieku.
Otwarcie obecnego kutnowskiego szpitala przy ulicy Kościuszki, które odbyło się 28 grudnia 1982 r. podczas stanu wojennego.obiekt przyjął nową nazwę i stał się Szpitalem Miejskim im. doktora Antoniego Troczewskiego.
Szpital św. Walentego w Kutnie stanowi istotny fragment nie tylko historii tego miasta, lecz także historii polskiej medycyny, która przez lata ewoluowała, dostosowując się do wyzwań czasów. Dziś, wspominając to miejsce, można dostrzec nie tylko jego architekturę, ale przede wszystkim zaangażowanie ludzi w niesienie pomocy i wsparcia tym, którzy najbardziej tego potrzebowali.
Komentarze (0)
Wysyłając komentarz akceptujesz regulamin serwisu. Zgodnie z art. 24 ust. 1 pkt 3 i 4 ustawy o ochronie danych osobowych, podanie danych jest dobrowolne, Użytkownikowi przysługuje prawo dostępu do treści swoich danych i ich poprawiania. Jak to zrobić dowiesz się w zakładce polityka prywatności.