W 1891 roku fabryka zatrudniała 5 robotników, a roczna wartość produkcji była bardzo niska i wynosiła tylko 1200 rb. Rok później wartość produkcji wzrosła ponad 12-krotnie do 18 000 rb, a zatrudnione były już 22 osoby. Po 16 latach pracowało tam 34 robotników, a 10 lat później fabryka zatrudniała aż 106 osób, w tym robotników, kadrę techniczną i administrację.
W 1910 roku przekształcono firmę w spółkę akcyjną, co wpłynęło na jej szybki rozwój. Cztery lata później wartość przedsiębiorstwa, w tym budynków, urządzeń fabrycznych oraz placów w Kutnie szacowano na kwotę 409 206 rb.
Początkowo zakład A. Vaedtkego produkował proste narzędzia i maszyny rolnicze zbywane na lokalnym rynku. Po przekształceniu zakładu w spółkę można było pozwolić sobie na zwiększenie zatrudnienia do 348 osób, a także rozpoczęcie produkcji bardziej skomplikowanych maszyn, takich jak młockarnie, maneże, sieczkarnie czy obrabiarki. Firma zdecydowała się również na współpracę ze znanym przedsiębiorstwem E. Bergmana z Berlina, co pozwoliło na wyjście ze swoimi produktami, głównie obrabiarkami, na rynek rosyjski. Firma założona przez Alfreda Vaedtkego była bezsprzecznie największym i najważniejszym zakładem przemysłowym w tnie do 1918 roku, a jej właściciel odgrywał istotną rolę w życiu miasta w pierwszych dekadach XX wieku.
Do dzisiaj z pierwotnej XIX-wiecznej infrastruktury zachował się tylko budynek mieszkalno-biurowy przy ul. Wyszyńskiego, z ok. 1895 r., a w miejscu hal produkcyjnych powstało centrum handlowe.
Artykuł powstał na podstawie publikacji „Kutno poprzez wieki” pod red. J. Szymczaka, Kutno – Łódź 2011.
