Przyroda i zabytki w jednym miejscu
Skansen Rzeki Pilicy, położony w Tomaszowie Mazowieckim, to wyjątkowe miejsce, które przenosi odwiedzających w podróż przez historię i kulturę regionu związanego z jedną z najpiękniejszych polskich rzek. To pierwsza w Polsce placówka muzealna poświęcona rzece i jej otoczeniu.
- Jest to wyjątkowe miejsce. Gromadzone są tutaj obiekty, w różny sposób związane z rzeką Pilicą. One stały nad rzeką, pływały po niej, ale są też i takie, które z niej zostały wydobyte. - mówi Zbigniew Cichawa, przewodnik w Skansenie. - Skansen powstał w 2000 roku, była to inicjatywa oddolna kilku pasjonatów, którym na sercu leżało zachowanie dziedzictwa kulturowego tej rzeki. Przekazywali też swoje własne eksponaty na potrzeby nowo powstającej placówki. Dzięki tej pasji powstało to niezwykłe miejsce - dodaje.
Początkowo było to skromne miejsce z młynem wodnym i drobnymi eksponatami. Dziś jest to jedna z atrakcji skansenu. Młyn Wodny z Kuźnicy Żerechowskiej, który ma już 100 lat, został przeniesiony do skansenu i starannie odrestaurowany, a jego oryginalny charakter przyciąga wielu odwiedzających. Wnętrze młyna kryje ekspozycję poświęconą tradycjom młynarstwa wodnego w dorzeczu Pilicy, z ruchomymi modelami młynów.
W skansenie znajduje się również ponad 30 kamieni młyńskich, pochodzących z nieistniejących już młynów. Jest to największa tego typu kolekcja w Polsce. Dodatkowo, turystów przyciąga odrestaurowany bunkier z okresu II wojny światowej.
Perełką Skansenu Rzeki Pilicy jest budynek poczekalni kolejowej z przystanku Czarnocin.
- To Stacyjka Reymonta. Odegrała ona ważną rolę w historii regionu, a jej największym atutem jest fakt, że korzystał z niej sam Władysław Reymont, laureat Nagrody Nobla w dziedzinie literatury. Niedaleko tego budynku, mieli swój majątek rodzice Reymonta. I młody Władysław przyjeżdżając i wyglądając od rodziców, kupował tu bilety i czekał na pociąg. Reymont pracował również na kolei. Był kolejarzem na kolei Warszawsko – Wiedeńskiej. Pisarz podróżował tędy w okresie swojej pracy nad powieścią "Chłopi", co czyni ten obiekt niezwykle cennym świadectwem historycznym. W budynku zachowano oryginalne elementy wystroju, a wystawy przybliżają zarówno jego funkcję, jak i postać Reymonta – mówi przewodnik.
Niezwykła jest również historia tego budynku. Ten całkowicie drewniany i misternie zdobiony obiekt, został zbudowany w 1896 roku jako pawilon ekspozycyjny Dyrekcji Kolei Warszawsko-Wiedeńskiej na odbywającą się w 1896 roku Wszechrosyjską Wystawę Przemysłowo-Artystyczną w Niżnym Nowogrodzie (miasto na wschód od Moskwy przy ujściu Oki do Wołgi).
Po zakończeniu wystawy w 1897 roku pawilon ten został zdemontowany i przewieziony na trasę Kolei Warszawsko-Wiedeńskiej. Ustawiono go na przystanku „Wolbórka” pod Będkowem (od 1925 roku przystanek nosił nazwę „Czarnocin, a obecnie powrócono do nazwy „Wolbórka”). Przez lata budynek stopniowo podupadał. Kiedy kolej przestała go użytkować w zastraszającym tempie popadł w ruinę. Od zupełnego zniszczenia ocaliły ten zabytek wspólne starania władz samorządowych Tomaszowa Mazowieckiego i Skansenu Rzeki Pilicy.
Ich rezultatem było podjęcie w dniu 27 października 2006 roku przez Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków decyzji o przeniesieniu budynku tej poczekalni do Tomaszowa Maz. i jej odbudowie w Skansenie Rzeki Pilicy, gdzie zyskał nowe życie.
W skansenie można również zobaczyć kolekcję dawnych urządzeń hydrotechnicznych, w tym ręczne pompy strażackie i narzędzia do konserwacji koryta rzeki. Nie brakuje również zabytkowych drewnianych wozów i narzędzi rolniczych. Ciekawym eksponatem jest schron kolejowy z okresu II wojny światowej, który został wydobyty z dna Pilicy i odrestaurowany.
Komentarze (0)
Wysyłając komentarz akceptujesz regulamin serwisu. Zgodnie z art. 24 ust. 1 pkt 3 i 4 ustawy o ochronie danych osobowych, podanie danych jest dobrowolne, Użytkownikowi przysługuje prawo dostępu do treści swoich danych i ich poprawiania. Jak to zrobić dowiesz się w zakładce polityka prywatności.