reklama

Cukrzyca typu 1. i 2. – czym się różnią?

Opublikowano:
Autor:

Cukrzyca typu 1. i 2. – czym się różnią? - Zdjęcie główne
Udostępnij na:
Facebook

Przeczytaj również:

WydarzeniaZarówno cukrzyca typu 1., jak i typu 2. to bardzo poważne schorzenia związane z nieprawidłowościami w regulowaniu poziomu glukozy we krwi. Nieleczona cukrzyca może prowadzić do wielu nieprzyjemnych powikłań, wpływać na nasz układ moczowy, odpornościowy, a nawet nerwowy czy krwionośny. Czym różni się cukrzyca typu 1. od cukrzycy typu 2.? Poniżej przedstawiamy krótką charakterystykę obu tych schorzeń.

Cukrzyca typu 1.

Cukrzyca typu 1. stanowi około 10% wszystkich zachorowań na cukrzycę. Nie jest to choroba dziedziczna, jednak ma podłoże genetyczne i objawia się autoagresją komórek ciała pacjenta. Organizm zwalcza hormony produkowane przez trzustkę, niszcząc narząd i doprowadzając do hiperglikemii, czyli zdecydowanego przekroczenia norm cukru we krwi. Prawidłowy poziom glukozy u dorosłych i dzieci wynosi 70-99 mg/dL (3.9 do 5.5 mmol/L). O stanie przedcukrzycowym mówimy wówczas, gdy badanie glukozy na czczo wykaże stężenie 100-125 mg/dL (5.6 do 6.9 mmol/L), natomiast diagnoza cukrzycy zostaje postawiona w sytuacji, gdy w dwukrotnie powtórzonej próbie poziom cukru przekroczy 126 mg/dL (7.0 mmol/L).

Cukrzycę typu 1. diagnozuje się zwykle między 10. a 14. rokiem życia pacjenta. Jej objawy to m.in. wielomocz, nasilone pragnienie, gwałtowny spadek masy ciała, skłonność do infekcji, chroniczne zmęczenie, senność oraz osłabienie organizmu. W bardziej zaawansowanym stadium choroby może wystąpić śpiączka ketonowa lub kwasica. Skutki cukrzycy typu 1. nasilają się w okresie od kilku do kilkunastu tygodni.

Cukrzyca typu 2.

Cukrzyca typu 2. była dawniej nazywana cukrzycą wieku dorosłego, ponieważ ujawniała się zwykle u osób, które osiągnęły już dojrzałość. W ostatnim czasie ten trend zaczął się jednak odwracać, ponieważ na tę chorobę zaczęło zapadać coraz więcej dzieci i nastolatków. Ma to związek ze zmianą trybu życia na siedzący, brakiem ruchu oraz rozprzestrzeniającą się otyłością. Objawami cukrzycy typu 2. są:

  • wzmożone pragnienie,
  • wzmożony apetyt,
  • częste oddawanie moczu,
  • skłonność do infekcji,
  • zaburzenia krzepliwości krwi,
  • zaburzenia koncentracji,
  • ogólne osłabienie organizmu.
Pacjenci ze zdiagnozowaną cukrzycą typu 2. często cierpią na choroby współwystępujące. Należą do nich: nadczynność tarczycy, nadciśnienie tętnicze, choroby sercowo-naczyniowe, zespół policystycznych jajników, choroby trzustki i endokrynopatie.

Powikłania cukrzycy typu 1. i 2.

Skutki nieustabilizowanej cukrzycy mogą być bardzo groźne i wpływać na niszczenie wielu narządów wewnętrznych. Najczęściej występujące powikłania dotykają nerek, układu nerwowego, moczowego lub odpornościowego, narządów intymnych, a nawet zębów.

Długotrwała hiperglikemia jest także przyczyną wielu chorób dotykających układu krwionośnego pacjenta. Należą do nich:

  • choroba wieńcowa,
  • nadciśnienie tętnicze,
  • zapalenie mięśnia sercowego,
  • udar mózgu,
  • zawał serca,
  • zastoinowa niewydolność serca,
  • choroby tętnic obwodowych.
Gastropareza cukrzycowa to jedno z najczęstszych powikłań nieleczonej cukrzycy. Objawy są wywołane zaburzeniami opróżniania żołądka i pojawiają się zwykle aż po 10 latach od pierwszego rozpoznania choroby autoimmunologicznej. Schorzenie to dotyka pacjentów z każdym typem cukrzycy, choć z danych statystycznych wynika, że bardziej narażeni są chorzy na cukrzycę typu 1.

Centrum Medyczne Synexus przeprowadza badania kliniczne dotyczące cukrzycy i innych chorób przewlekłych. Celem jest opracowanie nowych metod terapii dla pacjentów ze zdiagnozowaną gastroparezą cukrzycową. Osoby zainteresowane nowymi metodami leczenia zapraszamy na bezpłatne konsultacje i badania.

Udostępnij na:
Facebook
wróć na stronę główną

ZALOGUJ SIĘ

Twoje komentarze będą wyróżnione oraz uzyskasz dostęp do materiałów PREMIUM

e-mail
hasło

Zapomniałeś hasła? ODZYSKAJ JE

logo