Wywiad z cyklu

Izabela Dembowska: W piątek w Kutnowskim Domu Kultury odbył się Spektakl Studia "od jutra" - "Przykryci snem pod brodę, jak za krótkim kocem" - o czym jest przedstawienie?

Krzysztof Ryzlak.: Spektakl to dla mnie podróż do czasów dzieciństwa. Widzimy to jak dorośli postrzegają siebie i swoje wspomnienia i okazuje się, że dzieciństwo nie jest sielską krainą. Dzieciństwo niesie ze sobą różne przeżycia, między innymi traumę. Spektakl jest sygnałem Marty by spojrzeć na te czasy. Wiele dzieje się w dzieciństwie i ma to wpływ na nasze dalsze życie. Jest to senne opowiadanie bohatera, jakby sen. Aktorzy wraz z Martą brali udział w budowaniu tekstu, mamy wiec tutaj autentyczne przeżycia.

I.D.: Jakie jest zainteresowanie spektaklami wśród mieszkańców Kutna?
K.R.: Zainteresowanie i zapotrzebowanie na teatr jest duże. Może świadczyć o tym fakt, że wejściówki na przedstawienia rozchodzą się wciągu 2, góra 3 dni.
I.D.: Odczuwalne jest jakieś szczególne zainteresowanie sztuką wśród studentów?
K.R.: Niestety niewielkie, wieszaliśmy plakaty w kutnowskiej wyższej szkole ale studenci nie przychodzą...
I.D.: Jak pozyskujecie nowe talenty, sami się zgłaszają czy może robicie specjalne przesłuchania?
K.R.: Nabór jest po każdym spektaklu, gdyż nie można dołączyć do grupy jeśli ta jest w trakcie prac nad spektaklem. Obecnie w grupie jest 11 osób.
I.D.: Jaki jest wiek młodzieży z „od jutra”?
K.R.: Przekrój wiekowy od gimnazjum „wzwyż”. Jednak nie każdy może wejść w strukturę grupy. Teraz nowa osoba dąży i podciąga się do reszty. Młodzi ludzie wiedzą, że jest w nich jakaś potrzeba sztuki.
I.D.: Jak wygląda praca nad przedstawieniem?
K.R.: Pomysłów jest zawsze bardzo wiele, ale nie ma konsensusu. Wspólnie pracujemy nad scenami, jest to „burza mózgów”, z której wybieramy najlepsze pomysły. Nikt w grupie nie może być bierny. Pracujemy nad tematami, które nas interesują.
I.D.: Nad czym obecnie pracujecie?
K.R.: Kończymy pracę nad spektaklem i nad monodramem. Już rozpoczęliśmy przygotowania do kolejnej „Stacji Kutno”.
I.D.: Byliśmy ostatnio świadkami eliminacji do Wagarowiska 2006. Jak ocenia Pan poziom zawodników, jaka szkoła wypadła najlepiej?
K.R.: Poziom był bardzo zróżnicowany – od dobrze przygotowanych osób, po takie, które nawet dokładnie nie zapoznały się z regulaminem eliminacji. Najlepsza była Szkoła Podstawowa nr 1 z Krośniewic.
I.D.: Co zmieniło się w podejściu młodzieży do teatru?
K.R.: Młodzież się zmienia. Zainteresowanie jest takie samo, jednak momentami można powiedzieć, że są to „dziwni” ludzie. Niektórzy po pół roku stwierdzają, że nie mają czasu. Jest to pokolenie łatwiejszego dostępu, które szybciej się wypala. Ludzie nie dają sobie czasu na przeżycie. Ci młodzi ludzie łatwiej zapominają i odcinają się.
I.D.: Prowadzi Pan warsztaty teatralne nie tylko w Kutnie, gdzie jeszcze?
K.R.: Od kilku lat współpracuję z 10 i 27 STO w Warszawie i Teatrem Bez Kota. W ostatnim czasie najczęściej współpracowałem z Kabaretem 41. Również w Malborku braliśmy udział w Międzynarodowym Festiwalu Teatralnym.
I.D.: Dobra książka to, jaka książka według Krzysztofa Ryzlaka? Ulubiony pisarz, poeta?
K.R.: Bardzo lubię książki Olgi Tokarczuk. Pokazuje powrót do korzeni. W poetycki sposób ukazuje zwyczajne życie. Ulubionym moim poetą jest Barańczak i Herbert.
I.D.: Jakie jest ogólne założenie grupy teatralnej „od jutra”?
K.R.: Chcemy stworzyć grupę ludzi, którzy się lubią, a także lubią bawić się w teatr. Chcą zdobywać wiedzę i odwagę.
I.D.: Ile osób przeszło przez grupę w przeciągu 22 lat, od kiedy istnieje grupa?
K.R.: 100 osób wyszło stąd w przeciągu tego czasu. Niewiele osób poszło w teatr i też nie każdy próbował….
I.D.: Dziękuję za rozmowę i życzę dalszych sukcesów!