Zmarł profesor Ziemowit Skibiński

Był dla nas Światłem w mrocznych czasach umysłowego zniewolenia. Jego słynne wykłady o literaturze polskiej na emigracji po czterdziestym piątym roku, przyciągały w latach siedemdziesiątych i osiemdziesiątych minionego wieku rzesze kutnian spragnionych Prawdy i funkcjonariuszy Służb Bezpieczeństwa. Był człowiekiem wielkiej odwagi i wolnej myśli, który mimo represji ze strony ówczesnych władz uniwersyteckich, nie ugiął kolan. Otwierał świadomość zbiorową młodych pokoleń m.in. na Zbigniewa Herberta i Czesława Miłosza – na kilka lat przed przyznaniem mu Literackiej Nagrody Nobla. Uczył innego, nowego spojrzenia na poezję polską i jej twórców. Każde z nim spotkanie było prawdziwą ucztą intelektualną i duchową. Wprowadzał do atmosfery tamtych lat ciepłą niezwykłość chwil zrodzoną z Jego niezwykłości. Niezwykłości człowieka prawdziwie wolnego, wrażliwego poety o niezłomnych zasadach moralnych.