Najwyższym ciałem w żydowskiej gminie, byli wybierani na okres jednego roku parnasi czyli starsi kahalni, którzy swą funkcję pełnili honorowo. Byli oni odpowiedzialni za gminę przed władzą państwową i właścicielem miasta. W kwestiach wewnętrznych gminy, parnasi posiadali w zasadzie władzę nieograniczoną. To oni układali budżet kahalny, zaciągali pożyczki i płacili długi gminy, udzielali poręczeń, a na ich ustne lub pisemne wezwanie każdy Żyd musiał stawić się w urzędzie kahalnym.
Wraz z powstaniem gminy żydowskiej wzniesiono prawdopodobnie kilka drewnianych synagog, jednak brak o nich konkretnych wiadomości w źródłach historycznych. W 1753 roku miasto zniszczył pożar, ogień strawił też dokumenty lokalnej gminy żydowskiej, dlatego też dzieje tej społeczności do połowy XVIII wieku nie są dobrze udokumentowane. W XVIII wieku rozpoczęto budowę synagogi murowanej przy ul. Senatorskiej. Synagogę zbudowano na planie prostokąta.
Kutno związane jest z Żydami, pomimo, że po wojnie zaledwie kilku wróciło do miasta. Czas, kiedy byli jednym z najważniejszych ogniw lokalnego społeczeństwa dawno się skończył. Odcisnął jednak swoje piętno na miejscu w którym żyjemy. Historia kutnowskich Żydów nie powinna zostać zapomniana, nierozerwalnie łączy się z naszą historią, zapominając o tym, tracimy pełny obraz tego kim jesteśmy.
Pełny artykuł o kutnowskiej gminie żydowskiej w bieżącym numerze Wiadomości Kutnowskich.
