reklama
reklama

Poznajecie te miejsca? Tak wyglądało Kutno w latach 70. i 80. [ZDJĘCIA]

Opublikowano: Aktualizacja: 
Autor:

reklama
Udostępnij na:
Facebook

Przeczytaj również:

Wydarzenia Okres lat 70. XX wieku to m.in. początek flagowej kutnowskiej imprezy, czyli Święta Róży. To także czas, kiedy miasto zostało częścią ówczesnego województwa płockiego. Co jeszcze działo się wtedy w Kutnie? Jak zmieniły się niektóre ulice i popularne miejsca? Sprawdzamy.
reklama

Kutno w latach 70. i 80. Co wówczas działo się w mieście?

Mimo iż od tego czasu nie minęło aż tak wiele lat, niektóre miejsca w naszym mieście wyglądały wówczas zupełnie inaczej niż obecnie. Zobaczycie to w galerii, gdzie zamieściliśmy archiwalne zdjęcia Kutna z tamtego okresu wraz z datami ich wykonania. Fotografie pochodzą ze strony fotopolska.eu.

Chcecie zobaczyć, jak wyglądało miasto jeszcze wcześniej? Zapraszamy do zapoznania się z tymi artykułami:

O jakich wydarzeniach z okresu lat 70. i 80. warto pamiętać? 

W 1971 roku w dawnym ratuszu przy placu Piłsudskiego otwarto Muzeum Regionalne.

W 1972 zaczęto przeszukiwać dawne dokumenty, w celu odnalezienia właściciela zagrażającego zawaleniem pałacyku, na rogu pl. Piłsudskiego. Okazało się, że budynek był Pałacem Podróżnym Augusta III Sasa. Dokumenty wskazywały też na przebywanie tam Napoleona Bonaparte w czasie jego pobytu w Księstwie Warszawskim. 

W 1975 miasto włączono do nowo utworzonego województwa płockiego. Znajdowało się w nim przez następne 23 lata. W tym samym roku powiat kutnowski został odznaczony Orderem Sztandaru Pracy.

Święto Róży zorganizowano po raz pierwszy w 1975 roku pod nazwą Kutnowski Jarmark Różany. Organizatorami imprezy byli Kazimierz Jóźwiak oraz Bolesław Wituszyński. Od początku istnienia stanowi ona centrum wydarzeń kulturalnych Kutna. 

28 grudnia 1982 roku z inicjatywy Społecznego Komitetu Budowy Szpitala, kierowanego przez Franciszka Sienkiewicza, doszło do oficjalnego otwarcia Szpitala Miejskiego im. Doktora Antoniego Troczewskiego (szpital po wojnie aż do tego roku nosił imię Ludwika Rydygiera, a oddziały były rozlokowane po całym mieście). Był przeznaczony na 610 łóżek, a łączna powierzchnia jego pomieszczeń wynosiła 24 tysiące m². W otwarciu była obecna córka doktora Troczewskiego, Helena Troczewska-Pique, uczestniczka powstania warszawskiego, odznaczona Krzyżem Zasługi. Dokonała ona odsłonięcia portretu swojego ojca.

W 1984 roku odsłonięto tablicę poświęconą małżeństwu Wardów, Malwinie i Wincentemu, działaczom KPP i współtwórcom Związku Zawodowego Robotników Rolnych.

reklama
reklama
Udostępnij na:
Facebook
wróć na stronę główną

ZALOGUJ SIĘ - Twoje komentarze będą wyróżnione oraz uzyskasz dostęp do materiałów PREMIUM.

e-mail
hasło

Nie masz konta? ZAREJESTRUJ SIĘ Zapomniałeś hasła? ODZYSKAJ JE

reklama
Komentarze (0)

Wysyłając komentarz akceptujesz regulamin serwisu. Zgodnie z art. 24 ust. 1 pkt 3 i 4 ustawy o ochronie danych osobowych, podanie danych jest dobrowolne, Użytkownikowi przysługuje prawo dostępu do treści swoich danych i ich poprawiania. Jak to zrobić dowiesz się w zakładce polityka prywatności.

Wczytywanie komentarzy
reklama
reklama